daona najara
















(finally I’m able to post my Marathi poem for my blog.their are many spelling mistake just because I’m not able to type in Marathi.hope so you all find it cool.)







Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

राब-राब राबती हात

राब -राब राबती हात वाटते मिळेल का कोणाची साथ ? असुसतात डोळे शोधाया मायेची एकाच थाप झाले मन कोरड-पाषाण सोसून रात्रं-दिवस घाव देवा अत्ता तरी घे धाव। झप-झप चालतात पाय शोधाया मानुसकिचे गाव दानव ही चढवतात सभ्यातेचे मुखवटे सर्वच दाखवतात एकमेकांकडे बोटे कळतच नाही कोण खरे कोण खोटे कोंडत चाललाय अत्ल्यात श्वास । वाटते भीती ठेवायला कोणावर ही विश्वास । करतात सर्वच एकमेकांचा द्वेष । मनात निर्माण झालाय क्लेश .
Read more

मन

मन हे वेंधळ ,मन हे अंधळ , मन हे खुळ ,मन हे प्रेमाच तळ । मन हे अल्याड , थोड जगाचा पल्याड , थोडस हे भ्याड । मन हे फुलपाखरू ,मन कधी हे कल्पतरु । येते रोमरोम लगेच भरू , रोजच असते काहीतरी कहाणी सुरु । मन दरवळणारा निशीगंध ,मन ओढ लावणारा मातीचा सुगंध । मन हे स्वप्नांचे गाव , दिसती येथे कित्येक भाव । मन हे थोड़े बेधुंद ,मन हे स्वच्छंद । मन हे सप्तरंग ,विचारत असते नेहमी दंग । मन हे आयुष्याचे रण , उठतात इथे सुख़ाचे - दुःखाचे वण .
Read more

नेहमीच

नेहमीच जिंकणयापेक्षा एकदा हारून ही पहाव। स्वतासठी जगण्यापेक्षा दुसर्यासाठी थोड जगून बघाव। अगदी मोठ्या मनाने कधी शत्रूला ही माफ़ करून बघाव। साध-सरळ जगताना थोड बिन्दस्त जगून पहाव।कधी-कधी दुःख ही आनंदाने पेलुन बघाव। गोष्टी मानत साठवण्यपेक्षा कधी कोणाकडे मन मोकळ बोलून बघाव। पायात काटा रुतल्यावर कोणी चालन सोडून देत नाही। मग का बर हताश झाल्यावर कोणी जगन सोडून द्याव? हवी ती गोष्ट मिळाल्यावर त्याची किमत राहत नाही आणी त्याचा पेक्षा जास्त चांगली गोष्ट मिळण्याचा लोभ कधी सुटत नाही। दुखाचा डोंगर कोसळ्या शिवाय सुख कधी येत नाही आणी सुख आल्यावर त्याला न सोडण्या मोह कधी अवरत नाही। जेथे असते उन तेथेच येते सावली हे कोणी लक्ष्यातच घेत नाही.
Read more