Why?

Why do humans fight?
Even if their heart is dark they show
As if it is only bright.
Why they have always something to hide?
And then relations become like tide.
Why everyone run behind name and fame?
And then forget life is not a game.
Why do humans have tendency to keep aspirations high?
And forget to take relief of sigh.
Why everyone doesn’t become as innocent as child?
So that no one will complain that this world is wild.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

तुझ पाहता भान हरपले सारे,

तुझ पाहता भान हरपले सारे, वाटू लागले तुझ्यापुढे गगन ठेंगे सार । आनंदाला करुन दिली आश्रुंनी वाट। मनात उसळली माझ्या प्रितीची लाट। हवाहवासा वाटू लागला वारा मंद होउन गेले मी माझ्याच धुंदीत धूंद । मी बावरले, घाबरले पण तुला पाहता क्षणीच सावरले जणू सर्व प्रश्नांची उत्तरे ही मौनातच मिळाले .
Read more

मन

मन हे वेंधळ ,मन हे अंधळ , मन हे खुळ ,मन हे प्रेमाच तळ । मन हे अल्याड , थोड जगाचा पल्याड , थोडस हे भ्याड । मन हे फुलपाखरू ,मन कधी हे कल्पतरु । येते रोमरोम लगेच भरू , रोजच असते काहीतरी कहाणी सुरु । मन दरवळणारा निशीगंध ,मन ओढ लावणारा मातीचा सुगंध । मन हे स्वप्नांचे गाव , दिसती येथे कित्येक भाव । मन हे थोड़े बेधुंद ,मन हे स्वच्छंद । मन हे सप्तरंग ,विचारत असते नेहमी दंग । मन हे आयुष्याचे रण , उठतात इथे सुख़ाचे - दुःखाचे वण .
Read more

आनंदाचे क्षण मी वेचत असताना ,

आनंदाचे क्षण मी वेचत असताना , हसत-हसत जगताना नकळत तू समोर येतोस , आणि मग माझ्या डोळ्यात तू पाणी अणतोस । मग पुन्हा तुझ्यासाठी व्याकुळ होते, पुन्हा तुझ्या आठवणीत गुंतते , पुन्हा मनातून खचते , पुन्हा वेड्यासारखी तुला शोधत बसते । मग सतत तुझी ओड मला सलत रहते । तू सुखात तर असशील ना ? ही एकच हुरहुर मनाला लागुन रहते । तू अवती-भोवती नसताना , तुझा चेहरा मला सारखा छळत राहतो । मनातला गोंधळ एकसारखा चालत राहतो । अगदीच मग मी गळून पड़ते 'एक सुखलेल्या फुलासारखी ' मग पुन्हा मीच मनाला आवरते, स्वताला सवारते। आणि पुन्हा मरत चालल्या मनाला उभारी देते । पुन्हा मग आनंदाचे क्षण मी वेचत असताना , हसत-हसत जगताना नकळत तू समोर येतोस , आणि मग पुन्हा माझ्या डोळ्यात तू पाणी अणतोस ।
Read more